Groen, groener, groenst!

Wow!
We zijn net een week weg en inmiddels al heel wat avonturen verder dat ik mij nu even aan het afvragen ben, waar zal ik beginnen?

Bij het begin dan maar ;)
De vlucht naar Maleisie was erg relaxt...we hadden niemand naast ons dus een extra stoel en dus extra ruimte, ook op de doorvlucht naar Kota Kinabalu hadden we mazzel...een vader en zijn kind mochten niet bij de nooduitgang zitten en omdat wij 'lange hollanders' het vast wel fijn vonden om daar te zitten, wilden wij vast wel ruilen...jahoor! geen probleem! Van deze vlucht heb ik niet zoveel meegekregen, ik was echt kapot! Toen we in het hotel aankwamen zijn we dan ook eerst gaan slapen! Natuurlijk hebben we, logisch als je maar 13 kg in je backpack hebt, van alles vergeten..zoals wereldstekkers en het kaartje voor in de Canon Camera (jaaaa heel handig om vooral dat te vergeten...) dus wij op naar de stad! De eerste de beste winkel die we tegenkwamen had meteen de goeie kaartjes voor de camera en daar tegenover zat een winkel met wereldstekkers! (voor maar 2 euro...jaaa ik ben nog steeds verbaasd dus we hebben gelijk goed ingeslagen...)

Daarna hebben we wat boodschapjes gedaan en wat gegeten en toen weer terug naar het hotel...we waren nog steeds kapot van de lange reis.

Kota Kinabalu:
De volgende dag waren we weer vroeg wakker, we hadden te veel geslapen blijkbaar :) dus gauw ontbijten en de stad door. Ik had het enthousiaste plan om heel de stad te gaan bekijken, te voet. Gewapend met een plattegrond gingen we naar buiten...BOEM! Wat was het heeeeeeeeeeeeeeeeet! Minstens 40 graden...hmm goed idee? Maar ja je wilt wat zien en ik wilde ook langs de beroemde waterkant dus daar stond vast wel een beetje wind...ja niet dus. De waterkant was 'under construction' en daar was niets te zien en tot overmaat van ramp; ook geen zuchtje wind! Uit pure noodzaak daarom maar een paar winkelcentra's ingegaan waar ze overal hetzelfde verkopen maar toch op elke verdieping een zelfde winkel hebben. En dat zo'n 6 winkelcentra's vol. Gelukkig was ook mijn favoriete winkel aanwezig, The Bodyshop! Even flink ingeslagen, tegen de geweldige-alles-delen-door-4-ringgit koers. Toen maar weer terug naar het hotel want je kon onze kleding inmiddels uitwringen. Maar hee...we hebben braaf de hele stad LOPEND doorkruist. 's avonds weer vroeg naar bed want we hadden om 7 uur sochtends een vlucht voor de boeg richting de jungle, Lahad Datu.

Jeroens grote nachtmerrie werd werkelijkheid, we gingen met een propellor vliegtuigje en landden op een kleine airstrip..haha ik heb hem nog nooit zo nerveus gezien!

Ook daar zijn we natuurlijk goed aangekomen en omdat het regende kregen we bij aankomst een paraplu toen we het vliegtuig uitstapte (klein detail maar geeft aan hoe vriendelijk en meedenkend de mensen hier zijn). Verwacht hier geen bagageband maar denk aan een auto'tje die je bagage uit het vliegtuig haalt en vervolgens in de 'aankomsthal' brengt.

Daar zijn we opgehaald en hebben we een zenuwslopende rit naar Tabin gehad. Door de vele regen van de afgelopen dagen waren de wegen zo slecht dat er op de normale weg naar Tabin een roadblock was en dus konden we de hele gravelweg weer opnieuw rijden, om vervolgens een langere route te moeten doen. Na 3,5 uur hobbelen zit je maag in je strot en je nieren in je bekken zo ongeveer...maar wel weer een avontuur rijker.

Tabin Wildlife Resort
Wowwerde wow! Dit was echt geweldig! Midden in de jungle staan ineens van die superleuke junglelodges en overal hoor je de junglegeluiden echt geweldig! Na onze ontmoeting met onze gids James gingen we direct op pad voor een gamedrive door de jungle, camera's klaar...en rijden maar! Veel vogels, apen en ander wild gespot maar vooral genoten van het schitterende uitzicht! Overal waar je keek, bomen, bomen en nog eens bomen. We hadden ook leuke mensen in onze groep dus ook dat zat mee...'s avonds nog een nightdrive gedaan waar we leopard cats en andere nachtdieren hebben gespot. Ook weer zo'n gevoel dat niet in woorden uit te drukken is...'s nachts in de jungle en al die geluiden, vuurvliegjes boven je echt zo super!

De volgende ochtend weer vroeg op voor de barre trekking naar de mud volcano! Omdat het in de jungle al behoorlijk MUDDY was door de vele regen moesten we van die charmante kaplaarzen aan..pfff wat was dat zwaar! Na tien meter stond het zweet al waar het niet gaan moest en eenmaal aangekomen bij de mudvolcano was ik echt doorweekt...maar wel weer een supergave ervaring om door de jungle te kunnen lopen dwars door de modder...eigenlijk precies hoe het moet zijn! Na het ontbijt (mud volcano was inderdaad om 6 uur sochtends) was het tijd voor een verfrissing...op naar de Lipad Waterfall...en ook nu weer dik inpakken en kaplaarzen aan want we gingen weer dwars door de jungle. Natuurlijk gebeurde er een hoop hilarische dingen...zo zakte ik zo ver weg in de modder dat mijn laarzen bleven staan en ik verder liep :)

Eenmaal midden in de jungle aangekomen hoorden we de waterval al gaan en we liepen een tikkie harder...kleren uit, slippers aan (eigenwijze bea deed het weer op dr blote voeten...dat leverde zoveel gevloek en gescheld op dat Jeroen zijn slippers maar aan mij gaf hahaha) en zwemmen maar! Ook dit weer een onbeschrijfelijk gevoel...midden in de jungle lig je in een rivier en zwem je naar een waterval...hoe bijzonder is dat!

Nadat Jeroen al mijn kleren in het water had laten vallen zat er dus niets anders op dan helemaal nat door de jungle terug te lopen...haha maar hee ook dat moet je meegemaakt hebben haha!

's middags hadden we even vrij en om half 5 gingen we weer voor de volgende rit op pad...helaas regende het zo hard dat er en geen dieren meer te spotten waren en het gewoon niet leuk meer was...hoewel ik het nog niet eens erg vond maar onze franse ouwe vrijsters waren wat minder amused!

Na nog wat gamedrives was het weer tijd voor de volgende bestemming Sandakan. Na een flinke rit van ongeveer 2,5 uur kwamen we in de lelijkste stad aan die ik ooit heb gezien. BAHBAHBAH! Het enige mooie aan de stad is het hotel. :) GElukkig zijn we hier maar 1 nachtje...Helaas ging het toen met Jeroen een stuk minder goed...nadat we bij KFC hadden gegeten werd hij misselijk en heeft hij heel de nacht boven/op/in de wc gehangen en was hij zieker dan ziek. Toen het de volgende ochtend helemaal fout ging bij het Orang Oetan Centre zijn we naar het ziekenhuis gegaan waar bleek dat hij een ernstige voedselvergiftiging had opgelopen. Nu moet hij bij elke maaltijd 5 pillen innemen (waaronder een hele enge zwarte) en gelukkig gaat het nu weer een stuk beter. Toen we die middag een olifant in de jungle zagen kon meneer alweer flink lopen. Het jammere voor hem is dat hij nu overal heerlijke soep met rijst en zout krijgt omdat de gids het aan iedereen heeft doorgegeven...hij eet nog niet goed maar hij leeft weer helemaal op bij het zien van jungle en wildlife...dus dat zijn goede remedies tegen een voedselvergiftiging.

We zijn inmiddels ook al in Sukau en op Selingan (turtle Island) geweest maar dat verslag komt later want we gaan nu NAAR LANKAYAN!!!! Even tropisch relaxen! Dat hebben we wel verdiend na al die avonturen!

Ik hoop snel mijn verhaal af kte kunnen maken van deze week maar thats all for now!

Liefs, Jeroen & Bea