Enjoying the BIG city & 100 slingerbochten...

Zijn we weer...met een kort verslag dit keer! Helaas werkt mn bankpas niet meer hier in Maleisie dus moest ik even een en ander regelen via internetbankieren dus dan maak ik even van de nood een deugd (zo ik gooi er even een spreekwoord in:))...en zet ik er even een kort verslagje van de afgelopen dagen op.

In Borneo hadden we nog niet genoeg bumpy rides meegemaakt en dus was het tijd voor een bumpy vlucht. Nu kan ik heel stoer zeggen dat ik het allemaal niet heel erg vond maar okee...een beetje spannend vond ik het wel. Ik zal dus maar niet vertellen wat voor een paniek ik in Jeroens ogen zag...die heeft werkelijk heel de vlucht met samengeknepen billetjes gezeten (aaaaaaaaaah nee was echt niet leuk hoor)..maar zoals je leest...de bumpy vlucht hebben we overleefd en met beide beentjes stonden we al gauw weer in KL LCCT, de lowcost terminal van KLIA waar onze praatgrage chauffeur al met een bordje BARBARA PORS stond te wachten...dat is ook iets trouwens waar ik heel erg aan moest wennen, we waren in Borneo vaak in internationaal gezelschap waarbij de gidsen ons steeds aan iedereen voorstelde en dus ben ik mijn gehele periode daar als echte Barbara door het leven gegaan. Af en toe duurde het dan ook een tikkie langer voordat ik reageerde maar op het laatst stelde ik mezelf al voor als Barbara dus het went gauw ;)

Goed we waren dus in KL aangekomen, veilig en wel met de nodige zweethandjes en gebrom maar we were ready for the big city en ik zeg nu alvast....ik zet een vacature open voor een shoptripje met mij naar KL! OH MY GOD een waar walhalla voor de shopliefhebbers...wat nou NY? Minimaal zes verschillende malls waar je makkelijk in verdwaald, speciale IT verdiepingen en talloze leuke boetiekjes. Maar ja...daar kwamen we niet voor natuurlijk...dus wij op naar alle toeristische attracties waaronder Petaling Street (Chinatown), de Twin Towers, KL Tower en natuurlijk Berjaya Times Square (inclusief achtbaan en spookhuis). Ik wilde natuurlijk graag alles lopend doen en Jeroen met een taxi dus zijn we uiteindelijk maar via het OV (monorail en metro) naar Chinatown gegaan waar we uren hebben rondgelopen, wat gedronken hebben en vooral smakelijk gelachen om alle gretige verkopers en de afdingende toeristen...geweldig om te zien en er hing gewoon een supergezellige sfeer! De volgende dag vroeg op om de twintowers op te kunnen. Maar helaas ons bedje lag iets te lekker dus verder dan de skybridge zijn we niet gekomen...maar goed dat was ook al heel mooi! Toen zijn we naar mijn Maleisische collega's gegaan, die werken zo'n beetje naast de Twintowers dus dat was makkelijk. MOeilijker was om in dat hele gebouw hun kantoor te vinden, vooral als er een verkeerde verdieping op onze vouchers stond! We hebben een half uur door dat pand gedwaald voordat een tandloos chinees vrouwtje ons naar de juiste plek bracht! Eindelijk! Echt superleuk om te zien dat ik net zulke leuke collega's in Maleisie heb als in Nederland! Heel enthousiast en gezellig en natuurlijk fijn om te zien hoe daar onze mailtjes binnenkomen (sorry Harm van pty Homan...je zal maar geen zeezicht hebben op Perhentian...;)) en daar vervolgens op gehandeld wordt! Goed om te weten en leuk om te zien! Natuurlijk waren er al plannen gesmeed om ons kennis te laten maken met een ultiem Aziatisch gebruik; het Karaoke! Dus 's avonds hadden we afgesproken om in het BErjaya Times Square met z'n allen te gaan eten en zingen! Jeroen lag al in een buikscheur voordat we gingen en toen we er eenmaal waren zette de zangeres in ons midden, Sonia, al gauw de eerste Celine Dionnetjes, Mariah Careys en Whitney Houstons in...en omdat ik niet snel genoeg meezing moest ik een solo zingen. Nou dan het liefst wel van mijn favoriet ofcourse en niet de onbereikbare hoogtes van Celine! Dus ja ja er zijn filmpjes in omloop van een zingende Lady BeeBee. Natuurlijk heeft ook Jeroen een duit in het zakje gedaan door Robbie Williams mee te praten euuuhh zingen...De mannen onder ons kwamen vaak niet verder dan SKIP IT SKIP IT. Hoewel Sandro nog een aardige poging deed met zijn Italiaanse O SOLE MIO! Nou goed het komt er op neer dat het een supergezellige avond is geworden, waarbij erg veel gelachen en gezongen is...ik had het voor geen goud willen missen! Karaoke is echt mijn ding :)

De volgende ochtend nog even een starbucksontbijtje, zonnebrand ingeslagen en de auto opgehaald, een Toyota Corolla, en op weg! Jeroen had nog wel wat zenuwen om links te rijden en rechts te knipperen (en ik had me voorbereid op een hoop gescheld en gevloek) maar niets van dat alles! Jeroen heeft ons supergoed (ik gebruik te vaak het woord super...sorry het is hier gewoon SUPER;)) Kuala Lumpur uitgereden en op weg naar de Cameron Highlands.

Niet alleen de weg er naar toe was helemaal geweldig, de bergen in, we zijn onderweg gewoon een paar keer uitgestapt om te genieten van alle landschappen en vergezichten (nee nu niet super;)) maar ons hotel ook! Heel schattig klein Engels koloniaal gebouwtje met eenzelfde inrichting. Past er compleet bij...en het handige is dat we met de auto alle kanten op kunnen!

Vandaag hadden we een Tea Tour, we zijn tenslotte bij de theevelden. Op naar de bergen en de theevelden, langs gereden en naar een lookout post gegaan. En daarna het mossy forrest in waar we als ware Tarzan en Janes door de jungle hebben geslingerd. Mijn kleding is hier viezer geworden dan tijdens mijn hele Borneo trip! Helaas kwam hier weinig van theeproeven enzo terecht want er was een of ander festival waardoor de theefabriek niet open was. In plaats daarvan konden we voor 5 RM naar de Butterfly Farm. YEAH BABY. Denkende aan onze beloved and valued customers vond ik dit echt zwaar onbeschoft. De theefabriek gaat niet door, daar hebben we voor betaald, maar in plaats daarvan moeten we betalen voor een vlindertuin. Geloof me het gaat me niet om die 1 euro die ik moet betalen voor de vlindertuin, maar om wat klanten hiervan kunnen denken...na de vlindertuin werd ons verteld dat we gingen lunchen, alleen werden wij als enige van de hele groep bij ons hotel afgezet. Zonder enige uitleg of wat dan ook. Voor ons was de tour klaar blijkbaar. Jeroen en ik keken mekaar minutenlang aan, wat gebeurd hier nou? Hebben we ons verkeerd gedragen ofzo? We begrepen er niets van. En ook de Nederlandse meiden die we hier ontmoet hebben vonden het maar vreemd...maar goed zij gingen verder en wij kleedden ons maar om en gingen met de auto maar zelf de buurt verkennen. Toen kwamen we de groep later weer tegen dus Jeroen ging maar eens even verhaal halen en bleek dat klanten van Happy Trails (onze lokale agent) alleen maar deelnam aan het ochtendprogramma...okeeee mysterie opgelost maar wat een raar verhaal, had dat in het begin gezegd!

Nou goed, hier zitten we dan dus nu...mijn geld over te schrijven en jullie even het laatste nieuws te melden!

Ik ben vast weer de helft vergeten, maar beter alvast een helft dan helemaal niets!

Morgen gaan we verder naar het Belum Rainforest en dan is het laatste gedeelte van de trip in zicht...islandhopping langs de oostkust :( Boehoe! Wat gaat het snel...maar eerst nog even flink genieten!

Hoe ist daar bij jullie?

Liefs en een dikke knuf!