Myanmar dag 10: Luchtballon?

Jullie zijn van ons al gewend dat we vroeg opstaan op reis maar nu is het hoogtepunt toch wel bereikt. Half vijf worden we bruut uit ons slaap gehaald maar zoals ik gisteren al schreef, met een goed doel...de ballonvaart. De hele reis is hier omheen gepland en zo ingedeeld op een dag dat het nog beschikbaar was. Dus kun je nagaan...Heeeel belangrijk! Zoiets wil ik in Bagan doen of in Cappadocie. Daarbij komt natuurlijk ook nog dat een ballonvaart echt een bucketlist-dingetje is én een te gekke ervaring. Genoeg reden dus om vroeg op te staan en volop zin te hebben in deze highlight van de reis. Om kwart over vijf kwam het busje ons ophalen en werden we naar het veld gereden waar alles moest gaan gebeuren. De ballonnen lagen er al klaar voor en ook de manden zag ik staan. Waaaaaaaaaaaaaaaaaah bijna bijna bijna! Zo lang naar uitgekeken. Ik rende nog bijna niet de bus uit toen ie eindelijk stil stond. Daarbij zou ik opgebotst hebben tegen Ellie, een balloon-pilot. Zij kwam met de mededeling dat het te slecht weer was voor de ballonvaart en dat alle vluchten voor vandaag gecancelled waren. Say what?

Mam dacht dat het een grap was. En ik wist gewoon niet waar ik moest kijken. What the hell. Ja zegt Ellie misschien kunnen jullie voor morgen proberen. Nah dat heeft echt geen zin. Ik weet hoeveel moeite ik voor deze datum heb moeten doen. Bovendien dacht ik dat wij in de ochtend weer doorreizen naar Kalaw. Dus geen optie.

Min of meer in mineurstemming komen we weer terug aan in het hotel waar we besluiten wat extra slaap te pakken voordat we gaan ontbijten. We mogen dit natuurlijk niet onze dag laten verpesten maar aangezien het weer ook totaal niet meewerkt, krijg ik vandaag even geen sprankelende energie zoals ik die gisteren had. Zo jammer! We trekken er na het ontbijt toch op uit en pakken de e-bikes weer die we een dagje langer hebben gehuurd om de andere kant van Bagan te ontdekken. We stoppen bij weer een pagode waar we een tijdje met Nederlanders blijven kletsen. Vervolgens stappen we weer op de e-bike en gaan naar het Bagan View Point. De trotter omschrijft het als een lelijk ding die de omgeving verpest maar waar je wel een mooi uitzicht over heel Bagan hebt. Aangekomen bij het View Point is het inderdaad een walgelijk lelijk ding wat inderdaad absoluut niet thuishoort in een setting als die van Bagan. Maar goed...wij hebben Bagan al niet vanuit de lucht kunnen zien en daarom gaan we toch maar omhoog. (Overigens heb ik er geen eens een foto van gemaakt...zo lelijk istie!) Eerst worden we nog om de tuin geleid om ergens op de negende verdieping wat te gaan eten. Maar no way...er zat niemand en de sfeer was doods. Dat past gewoon niet bij Myanmar. Boven aangekomen kak ik helemaal in. Ik kan hier niet meer van genieten en geef dat aan. De ballonvaart is niet doorgegaan, ik had slecht geslapen, het is slecht weer en het is heel even gewoon bleeeeeh. We besluiten terug naar het hotel te gaan en ik duik het bed in voor een paar uurtjes en moeders gaat op het terras wat lezen. Ik word vervolgens wakker van de oorverdovend harde regen die naar beneden komt en stel voor om op het overdekte terras dan maar een cocktail te pakken en te kijken of het nog wat gaat worden met de zonsondergang. Prima plan en op het terras raken we in gesprek met andere Riksja-reizigers. Zij bleken het ballonvaart-leed te delen. Gezellig! Gedeelde smart is nog altijd halve smart. De tijd vliegt en voor we het weten moeten we een tempel uitkiezen voor de zonsondergang. We kiezen er één die vrij dichtbij is en pakken voor de laatste keer de e-bike. Het is nogal een klim en klauter werk, deze tempel en eenmaal boven is het lastig om weer naar beneden te komen...zo heb ik ervaren. Moeders blijft tot halverwege en ik daal uiteindelijk met angst en beven ook af. De zonsondergang laat het ook een beetje afweten...past bijna bij de stemming van de dag ;-) Maar toch weer meegemaakt en weer een andere tempel/pagode of stupa bezocht! De mineurstemming die ik vanochtend had, is in ieder geval weg. Aan het weer kunnen we niets doen, wel de manier hoe we met deze teleurstelling om gaan ;-) Tsja. Soms makkelijker gezegd dan gedaan.

We rijden terug naar het hotel, leveren de sleutels van de e-bikes in (ik ga ‘m nog missen....) en gaan douchen en ons omkleden om te gaan eten bij Weather Spoons. Een simpel maar heel gezellig restaurantje. Hier eet ik niet alleen de lekkerste Pad Thai ooit maar komen we ook de Riksja reizigers weer tegen. Na de tweede cocktail bellen we nog even met Peter waaaant....de wifi is hier uitstekend! Niet dat je mij hoort klagen over wifi tijdens deze reis maar af en toe is het wel erg traag! Vanavond dus niet en we kunnen zelfs via whatsapp Peter bellen. Dus even bijgekletst...al met al een heel geslaagde afsluiting van een dag die toch wel met een domper begon.

Teruggekomen in het hotel pakken we onze spullen in en gaan we naar bed...morgen tijd voor een binnenlandse vlucht. Hopelijk rechtstreeks. ;-) Trusten!