Hard aan de slag in 't zonnetje!

Daar ben ik weer eventjes met een kort berichtje vanuit Suriname! Vanaf mijn werkplek wel te verstaan. Vandaag is het dan echt zover. Het grote afstudeeravontuur ging beginnen. Omdat we niet echt kortgesloten hadden hoe laat we vandaag zouden beginnen, stonden Simone en ik dus pas om de in Nederland gebruikelijke 9 uur op de stoep bij STS. Bleek dus dat ze hier om half 8 beginnen…tsja de tropen he! Voordeel is wel dat we lekker om 2 uur/3 uur klaar zijn en nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten die nu ook hier gelukkig is gaan schijnen. We hebben al met iedereen kennis gemaakt van het bedrijf en het is toch wel leuk om een gezicht te zien bij degene met wie je altijd al e-mailde. Verder is het ons toch wel duidelijk geworden dat we echt hard aan de slag moeten, zo is deze week echt al redelijk volgepland. Gelukkig worden we niet elke dag op kantoor verwacht en kunnen we veelal gaan en staan waar we willen.

Wat met enige trots mag worden vermeldt is dat ons afstudeervoorstel nu op de universiteit van Paramaribo ligt als voorbeeld voor studenten. Onze opdrachtgever, die ook lesgeeft op deze Uni, was dus erg te spreken over onze inmiddels beroemde “41 kantjes” en dat liet hij ook duidelijk blijken! Een leuke binnenkomer dus! Ook zitten hier drie andere Nederlandse stagiaires met wie we net zijn wezen lunchen (saté met friet…wel ff wennen dat warm eten ’s middags) en dat was wel heel gezellig!

Helaas kunnen we ook vanaf onze werkplek niet al te vaak internetten want drie weken voor onze komst is het draadloos internet afgesloten door de directeur en hebben alleen de leidinggevenden internet. Best wel irritant en dus hebben we op onze begroting ook maar een paragraafje “internet” benoemd om onze kosten toch vergoed te krijgen. Heel af en toe schijnt er een draadloos onbeveiligd netwerk beschikbaar te zijn maar ja daar kun je gewoon maar beter niet vanuit gaan.

Verder gaat alles eigenlijk z’n gangetje, we raken al helemaal gewend aan het Surinaamse leventje dat bestaat uit: m’n heerlijke hemelbedje, lekker ontbijten in het zonnetje(als ie schijnt…vandaag wel!!!) , de blaffende honden van de buren, de papegaai van de andere buren, het getoeter omdat ik weer verkeerd voorgesorteerd sta met m’n gele fietsje, de dirty-talk van de Surinaamse mannen en niet te vergeten: de koude douche! Het lijkt echt alsof ik al veel langer weg ben want ik vind ’t allemaal al heel gewoon!

Gisteren waren we nog hopeloos verdwaald want we waren naar “de stad” gefietst om een nieuwe mobiele telefoon te kopen. Toen dat gelukt was, wilden we weer terug maar alle wegen in Paramaribo rondom de toeristische attracties zijn zo’n beetje één-richtingsverkeer en dus moesten we wegen inslaan die we helemaal niet kenden…met een brandend zonnetje in onze rug hebben we dik een uur de halve stad doorkruist voordat we op: bekend terrein kwamen. Resultaat: rood-witte armen voor Simone en drijfnatte kleren voor Beej!

Ik zal binnenkort eens proberen om foto’s te uploaden van ons appartementje zodat jullie ook een idee hebben van de woning waar we verblijven!

En hoe ist daar? Ik ben zeer benieuwd naar de voetbaluitslagen en natuurlijk mis ik ook de gesprekken over Joran van der Sloot! Hier hoorden we gisteren ’t liedje Boten Anna dat was al helemaal aangepast aan onze beroemde Joran!

Nou mochten jullie me écht willen spreken dan heb ik altijd nog mijn Surinaamse nummer voor jullie:
+5978333943

ik ga weer verder werken! liefs, Beej