Schudden met die billen & de jacht op kakkerlakken

Ons eerste weekend in Suriname zit er op! Nadat we vrijdag uitgeput terug kwamen van het harde werken bij STS was het eindelijk zover: Ons eerste Surinaamse weekend stond voor de deur. Doordat we de afgelopen week omgegaan waren met de drie andere stagiaires, wisten we precies waar we heen moesten! Vrijdagavond naar La Caff en zaterdagavond naar Zsa Zsa Zu! Zo gezegd zo gedaan!

Vrijdag na het werk hebben we eerst heerlijk op het balkon zitten kletsen en daarna zijn gaan douchen en hebben we ons omgekleed om vervolgens gezellig Braziliaans uit eten te gaan. In dat restaurant konden we ook nog even ons Spaans nieuw leven in blazen doordat de serveerster geen Nederlands sprak. Daarna wilden we wel eens weten waar La Caff zat. Volgens een collega moest het vlak naast ’t Vat zijn, dus dat was niet moeilijk te vinden dachten we. Dachten we. Na twee keer heen en weer gelopen te zijn zonder resultaat besloten we maar even een drankje te doen bij ’t Vat. Daar heb ik mijn eerste Surinaamse rosétje op. Heerlijk zo’n drankje bij 30 graden! Toch wilden we nog steeds eens kijken bij La Caff. En dus vroegen we maar aan een serveerster van de concurrent waar het nou precies zat. En ja hoor, de blondjes waren er al twee keer voorbij gelopen! Het zag er gezellig uit, er stond een dj buiten, leuke muziek…drukke boel dus wij naar binnen! Al gauw bleek dat het publiek bestond uit Nederlandse meisjes die wel van een portie aandacht houden en Surinaamse mannen die wel van aandachtvragende Nederlandse meisjes houden. Met verbazing hebben we hiernaar gekeken en om gelachen! Totdat het na een paar uur wel ging vervelen en we besloten een taxi terug naar het appartement te bellen.

Zaterdagochtend begon heerlijk laat en vol goede moed stapten we rond een uur of tien uit ons bedje! We hadden namelijk besloten dat, als het mooi weer zou zijn, lekker naar een hotel te gaan om lekker van het zonnetje te gaan genieten aan het zwembad. Maar helaas, de weergoden waren ons niet gunstig gezind. Het regende weer eens op z’n Surinaams! Tsja wat gingen we dan doen. Veel opties hadden we niet echt en dus besloten we, nadat de huisbaas had uitgelegd hoe de wasmachine wel werkte (we hadden al staan prutsen maar het bleek nog moeilijker te gaan dan we al dachten), om maar een wasdag in te lassen. Was doe je hier namelijk niet “even”. Het water voor het wassen moet je zelf vullen en dus liepen we zo’n vier keer per wasbeurt met een emmer water heen en weer. En dan was het water nog koud. Je snapt dat de waterkoker overuren heeft gedraaid ;) Na al het wassen wilden we ook nog even boodschappen doen dus zodra het weer het maar eventjes toeliet stapten we gauw op onze yellow bikes om naar een supermarktje te racen! Alles verliep volgens plan totdat we nog maar tien meter moesten fietsen. De hemel brak weer open. En omdat je minstens vier sloten moet openmaken en weer op slot moet doen voordat je binnen bent, waren we dus drijfnat. Door m’n heerlijk net ingesmeerde bodybutter zag ik er, door die regen, uit als een blonde glimworm. Maar hee, ik rook lekker ;)

’s Avonds zijn we lekker gaan tutten en hebben we uit voorzorg alvast de inhoud van een fles rosé Canei (ja ook die verkopen ze hier) opgeslurpt! Uit voorzorg ja, want na La Caff hadden we maar niet zulke hoge verwachtingen gesteld aan Zsa Zsa Zu. Gelukkig bleek dit helemaal onnodig want het bleek een echte club te zijn waar flink gedanst kon worden! Dat beloofde dus een gezellige avond te worden! We waren wel wat aan de vroege kant maar dat gaf ons mooi de gelegenheid om nog even goed om ons heen te kijken met een wijntje aan de bar. Je bent natuurlijk in Suriname en dat betekend in een club: schudden met die billen! Heel de avond hebben we dus lekker staan swingen op bubbeling beats en kwamen we ook onze collega stagiaires bij STS tegen! Een gezellige boel dus! Grappig is wel om te zien hoe al onze blanke Nederlandse mannen langs de kant een poging waagde om hun stijve heupen wat losser te maken! Deze club hebben we daarom vast niet voor het laatst bezocht ;) Psssst Essie & Natas: Ik moest wel even slikken hoor toen ze onze favo “Please don’t stop the Music” draaiden, waar waren jullie nou snif

Zondagochtend werden we weer verblijd door enkele tropische regenbuien die maar niet over lijken te gaan. En dus hebben we een beetje genixt (lees: de Kleine Zeemeermin gekeken), genixt (lees: 2020 reveals: The confession of Joran van der Sloot gekeken) en nog eens genixt (lees: de uitreiking van de Grammy’s gekeken) en aan het einde van de dag hebben we het risico genomen en zijn we op de fiets gestapt en naar Wendy gefietst. Wendy is een meisje die vorig jaar ook haar afstudeeropdracht in Suriname heeft gedaan en afgestudeerd is aan de HTRO. Zij runt nu haar eigen Guesthouse in Paramaribo! Daar zijn we een tijdje blijven plakken en omdat het bijna donker werd moesten we snel naar huis. (Het wordt namelijk afgeraden om als blank meisje te fietsen in het donker) Onderweg hebben we lekker pizza gehaald bij de Pizzahut en thuis opgegeten en hebben we onze nieuwe favoriete show, de Amerikaanse Deal or No Deal, zitten kijken. En hebben we weer de jacht geopend op de tweede kakkerlak tijdens ons verblijf. De oude beker-methode werd weer toegepast alleen deze keer wastie iets minder effectief: ik zette de beker half op de kakkerlak en half niet. Gelukkig bleef ie wel zitten maar z’n kont zat in de beker en z’n kop dus niet. Spuitbus gepakt en flink gespoten. En dood was ie. Maar de schrik zat er goed in want echt fris is het niet natuurlijk. Dus om de gedachten weer even op iets anders te zetten hebben we heerlijk Dr. Phil zitten kijken en zijn we daarna gaan toch slapen!

Zo! Dat was weer even een teken van leven van mijn kant! Mijn eerste gezellige regenachtige weekend in Suriname zit erop! Dat er nog maar vele van zulke, maar dan hopelijk ZONNIGE, weekenden mogen volgen!

Dikke knuffel, Bea